Ορφάνεια...

  Ήθελα να είχα όλα τα καλά και όμορφα του κόσμου
να τα μοιραζόμουν μαζί σας.
  Να μεθάγαμε έστω για μια μονάχα ονειρική στιγμή
  με μια γουλιά  δυνατής γλύκας ζωής.
Αλλά δηλώνω αδυναμία,πολιορκημένη από  μια πρωτόγνωρη αίσθηση 

 φοβικής ασχήμιας .

Μόνο μια παράκληση μου βγαίνει..
 Ελάτε  να πάρουμε μια βαθιά ανάσα  όλοι μαζί.
 Να σμίξουμε την εκπνοή μας  να βγει εκ βαθέων  προσευχή .
 Να την πάρει τ' ανοιξιάτικο αγέρι  κι Άνεμος να γενεί.
Δυνατά να  τρέξει, να φτάσει  σε όλες  της Γης  τις άκρες.
Όπου   υπάρχουν Άνθρωποι και κατοικούν Θεοί.
 

 "  Παρακαλώ σε Άνοιξη!   Εσύ που   ανασταίνεις 
την Φύση κάθε Απρίλη 
ανάστησε την ελπίδα.

 Ύψωσε φάρο πάνω στην Γη  το  «Άγιο Φως».
  Να διαλυθούν  τα σκοτάδια της μισαλλοδοξίας,
του φανατισμού, της καταστροφικής μανίας,
 της φρενίτιδας , της αλλοφροσύνης,
 της παράνοιας, του θανάτου της  ανθρωπότητας.

Να αντικατοπτριστεί  ξανά
στον  καθρέπτη  τ' ουρανού
το είδωλο του ανθρώπινου γένους
που έχει χαθεί  από προσώπου Γης
κι  ορφάνεψε  από  Ανθρωπιά ο κόσμος. " 

Οι προδομένοι

Οι προδομένοι της Αγάπης, της Ζωής, των Ονείρων , συνταχθείτε  με τον

« Α ι Ιούδα του https://astrojoggis.blogspot.gr  γονυπετείς να παρακαλέσουμε την Δύναμη που κρατάει τις Ισορροπίες στο σύμπαν, να μας λυτρώσει από τον πόνο του νόστου.
Να συμφιλιωθούμε με την ματαίωση των ονείρων μας, να ατενίσουμε με υπερηφάνεια το σκληρό πρόσωπο της ζωής.
Να  ανοίξουμε  της κατανόησης  την  αγκαλιά στα βάσανα 

τις εντάσεις  και τις πίκρες  .
``````````````````````````````````````````````````````````````````

 του Αι Ιουδα

 Ενα ξωκκλησι θα σου φτιαξω , του Αι Ιουδα

διπλα σε γερικη συκια , με μια θηλια
να κρεμεται μαζι με μια καμπανα

Κι ολες οι εικονες των Αγιων μεσα του
να λειτουργαει ο παπας ολο τον χρονο
για σενα που σε προδωσε η Αγαπη
να 'ρχεσαι να τηνε προσκυνας...!

...
Αυτη σε διαλεξε , αυτη θα σε τιμα
Ενα κριαρι θα σου σφαζω , θυσια στο Θειο Σχεδιο

30 κερια θα καινε κατω απ'την συκια
και σπλαχνα θα'ναι ο μεζες που σου προσφερω
με βαθυκοκκινο κρασι
Δεν προχωρας πια μονος σου Αι Ιουδα!

μα παντα θα ξαφνιαζεσαι , με την πανηγυρη μου

οπως σαν τοτε με τ'αργυρια που βρεθηκαν στο χερι

Δεν αντεξες τον χωρισμο Της , μα ο ισκιος σου

θ'αλαφραινει στην σκια , κοκκινος
σαν η καμπανα χαρμοσυνα θα ηχα
του Αι Ιουδα...

By astrojoggi V. στις Απριλίου 03, 2018

 ```````````````````````````````````````````````````````````````````````