Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2018

δώρο άϋλο



Χριστουγεννιάτικο δώρο άϋλο…
Στο παλιό  μου λεύκωμα αφημένη αθέατη εικόνα χωρίς σχήμα και προδιαγραφές μόνο χρώματα μέσα σε σελίδα τσακισμένη τρυφερά
 αγκαλιασμένη με την θύμηση
 φυλαγμένη   παρουσία
που σεργιάνιζες κάποτε στα όνειρά μου .

Ανάμνηση!! η φαντασία δεν  σχεδίασε ποτέ  το είδωλό σου
 ο χρόνος  όμως δεν  έσβησε τα χρώματα
χαρισμένα από την «Ανατολή»
Και ξαφνικά  , Χριστούγεννα  ( Δεκέμβρη 2013)
 
λάμψη γιόμισε φως το παλιό  μου  λεύκωμα
ήσουν Εσύ  γλυκιά μου «Ανάμνηση»

Κάλπασες με το "περήφανο περπάτημα σου " με τον αέρα της ελευθερίας  που αποπνέει το ανέμισμα της χαίτης του αλόγου
 όταν καλπάζει.


Εσύ  ήσουν! δεν με  γελάει το ένστικτό μου.

Δώρο Χριστουγεννιάτικο άϋλο
όπως όλα όσα περνούν απ' την ζωή μας
και δεν χάνονται
 
μόνο από την αίσθηση μας πιάνονται...

2 σχόλια:

  1. Υπέροχο αποτύπωμα της ψυχής πάνω στο χρώμα των γραμμάτων σου. Το νιώθω σαν ποίημα. Ναι. Τέτοιο είναι. Ποίημα της ψυχής σου. Νιώθω κάποια παρουσία να κινείται και να το αναμοχλεύει. Κάτι που σε φόρτισε έντονα και σημαντικά.
    Στέκομαι με σεβασμό απέναντι σε αυτή την παρουσία.
    Πόσο όμορφο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατ' αρχή, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ στον " συγκινητικά πιστό μου " Γιάννη,
      κι από της Ψυχής τα Λόγια κι από κάθε γωνιά της σκέψης μου που περνάει κι αφήνει το προσωπικό του ιδιαίτερο στίγμα ποτέ στερεότυπα. Πάντα ανανεωμένα.

      Η αναφορά μου που φιλοδοξείς να αποκαλείς "ποίημα" Δεν αφορά παρουσία που με ακολουθεί επιφορτισμένη από μια συναισθηματική έντονη σημαντική επένδυση.
      Είναι όμως μια άϋλη οντότητα που δεν χάθηκε και η χροιά της δεν ξεθώριασε σε βάθος χρόνου . Απεναντίας κάπου χώρεσε στο "πάντα."

      Και όταν κάποια στιγμή, σε ανύποπτο χρόνο διαισθάνθηκα ότι πέρασε αστραπιαία σε απόσταση αναπνοής από κοντά μου, την εξέλαβα ως "δώρο Χριστουγεννιάτικο." Την άρπαξα στον αέρα ,την εγκλώβισα απαλά στην ψυχή μου κι αυτή σεργιάνισε όπως άλλοτε ανάμεσα στης Ψυχής τα λόγια....

      Αυτό είναι όλο ρομαντικέ μου φίλε Εσύ,που δεν έχασες την τρυφερότητα σου και δεν νομίζω πως θα την χάσεις ποτέ κι ας είσαι μνημειώδης εραστής της θύελλας και της αντάρας....
      φιλιά

      Διαγραφή